Shahar Aatmahatya Karayach Mhanatay (शहर आत्महत्या करायचं म्हणतंय)

त्यांच्याच एका कवितेत म्हटल्याप्रमाणे- ‘कागदावर उतरले ते। निव्वल शब्द नव्हते कधी,। ती आदिम वर्षांची घुसमट । सांडत गेली अक्षरांतून सहजपणे’ ही घुसमट त्यांच्या सर्व कवितांतून व्यक्त झालेली आहे.